جشن چهارشنبه سوری
derafsh-kaviyani.com –
جشن در فرهنگ ایران آفریده شدن تازگی‌ها است. در این فرهنگ هر پدیده‌ای برخاسته از مهر است و در شادمانی، به همراه نوای ساز، آفریده می شود. سرور، نواختن ساز، پایکوبی و دست افشانی، آفرینش، تازه شدن و نوشدن گاههای زمان را همراهی و پشتیبانی می کند. نیاکان ما در جشن‌ها، یسن‌ها، خدایان همسرشت خود را، می نواخته‌اند. یزش یا یزیدن آهنگی است که از سازی مانند سُرنای نواخته می شود. رام دختر سیمرغ، بسان آهنگی است که از انجمن هزاران ساز برخاسته است. رام (در این جا باد) به همراه رخس درختان و آواز کوهستان می یزد (می نوازد). جشن، از این یزش، آفریده می شود. در این فرهنگ، که بر بینش زایندگی بنیان دارد، همیشه هر پدیده‌ای را پدیده پیشینی می آفریند.
ادامه...
برچسبها :
دیدگاه ها